11 سوال برای آشنایی با ICO

ICO (عرضه ی اولیه‌‌ی سکه) روشی جدید برای جذب سرمایه است. ICO فرآیندی است که در آن استارتاپ‌های فناورانه که غالباً از بخش ارزهای دیجیتالی هستند، یک کوین دیجیتالی یا توکن خلق می‌کنند و آن را در معرض فروش عمومی قرار می‌دهند. این فرآیند جایگاهی مابین عرضه‌ی اولیه‌ی عمومی سهام و تامین سرمایه‌ی جمعی دارد.

معمول‌ترین سوالاتی که در مورد ICO مطرح می‌شوند این‌ها هستند:

  1. ICO چیست؟

عرضه‌ی اولیه‌ی سکه یا توکن که ICO نام دارد، روشی برای استارتاپ‌های معمولاً جوان برای جذب سرمایه‌ای است که در بازارهای سرمایه‌ی سنتی می‌چرخد. برخی از این عرضه‌های سکه، توکنی را می‌فروشند که می‌تواند در یک سرویس آنلاین مورد استفاده قرار گیرد؛ برخی سهام معادل را در یک صندوق سرمایه‌گذاری می‌فروشند. توکن می‌تواند برای تقویت کاربردها و اهداف خاص استفاده شود؛ به همین دلیل بعضی‌ها آن را پول قابل برنامه‌ریزی خطاب می‌کنند.

  1. ICO چگونه کار می‌کند؟

در یک ICO یک شرکت ارز دیجیتالی جدیدی ایجاد کرده و آن را در معرض فروش عمومی قرار می‌دهد. نخستین ارز دیجیتال یعنی بیتکوین یک پروژه‌ی نرم افزاری متن باز است یعنی هرکسی می تواند کد منبع را کپی کرده و نسخه‌ی خود را ایجاد کند. پلتفرم ارز دیجیتالی دیگر یعنی اتریوم، برای ایجاد توکن، کدینگ را استاندارد کرد. این کار ایجاد کوین‌های جدید را آسان کرد و همین سبب رشد سریعش شد.

  1. در مورد چه حجمی از پول صحبت می‌کنیم؟

در فصل سوم 2017، 105 عرضه‌ی سکه به ارزش 32/1 میلیارد دلار انجام شد. این بیش از تعداد 67 عرضه به میزان 956 میلیون دلار نیمه‌ی اول 2017 است. میزان ICO در سال 2017 بیش از بیست برابر سال 2016 بوده است.

اگرچه این مبالغ به دلار بیان می‌شود اما سرمایه‌گذاری با بیتکوین و اتریوم صورت گرفته است.

عرضه‌ی سکه به حدی سریع رشد کرده که با جذب سرمایه‌ی ونچر کپیتال ها قابل مقایسه است. در فصل سوم 2017 ، 32/1 میلیارد دلار از طریق عرضه‌ی سکه جذب شد که نزدیک به میزان 41/1 میلیارد دلار جذب شده توسط شرکت‌های فناورانه‌ی در مرحله‌ی اولیه است. در فصل اول، جذب سرمایه  از فرشتگان سرمایه‌گذار و مرحله ی بذری از ونچر کپیتال‌ها مجموعاً 43/1 میلیارد دلار بود اما عرضه ی سکه فقط 38 میلیون دلار بود.

  1. جذب سرمایه‌های شخصی چه حجمی دارند؟

بزرگترین 262 میلیون دلار بود که توسط یک استارتاپ به نام Protocol Labs برای بازار حافظه ی کامپیوتر به نام Filecoin جذب شد. قبل از سال 2017 بزرگترین عرضه‌ی سکه متعلق به یک پروژه به نام DAO بود که 152 میلیون دلار جذب کرد اما حدود یک سوم از آن پول توسط هکرها دزدیده شد.

  1. چه نوع شرکت‌هایی سکه عرضه می‌کنند؟

عمدتاً شرکت‌های فناور و به طور دقیق‌تر در بخش کریپتوکارنسی. اغلب اوقات برای شخصی که در خارج از گود ایستاده است درک کردن پروژه کار سختی است.

  1. من دقیقاً چه می‌خرم؟

نام ICO (عرضه ی اولیه ی سکه) بسیار شبیه IPO (عرضه ی عمومی اولیه) است. IPO فروش تحت نظارت اوراق بهادار است. چیزی که شما در یک ICO می خرید بسیار متفاوت است. اغلب این دارایی‌ها برای دسترسی به نوعی از خدمات یا اپلیکیشن طراحی شده‌اند. به این ترتیب آن ها شبیه توکن‌هایی هستند که شما عادت دارید از مسابقات ویدیویی دریافت کنید یا شبیه پیش فروش بلیط‌های یک نمایش خیابانی.

  1. چگونه می‌توانم یکی بخرم؟

شما به یکی از ارزهای دیجیتالی که به آن‌ها اشاره شد نیاز دارید (اتریوم یا بیتکوین) و یک کیف پول دیجیتالی. در اصل شرکت‌ها عرضه‌هایشان را از طریق وبسایت‌های خودشان انجام می‌دهند، بنابراین شما ارز دیجیتالی را مستقیماً به کیف پولی که شرکت نگهداری می‌کند می‌فرستید. اما بعضی از شرکت‌ها کمی متفاوت عمل می‌کنند و به دنبال بهترین ترکیب شرایط هستند. اگر عرضه را از دست بدهید بسیاری از سکه‌ها بعداً در مبادلات دیجیتال در بازار ثانویه انجام می‌شود؛ بسیار شبیه یک سهام بعد از IPO شدن.

  1. یک کسب‌وکار برای ایجاد یک ICO به چه چیزی نیاز دارد؟

شما به یک کد صحیح، داستانی برای فروش و کمی خوش شانسی نیاز دارید. عرضه‌ی اولیه‌ی سکه می‌تواند میلیون‌ها دلار در عرض چند دقیقه جذب کند؛ چیزی که می‌تواند برای یک شرکت جدید برکت باشد یا بلا.

  1. چگونه می‌توانم قانونی بودن یا نبودن یک عرضه‌ی سکه را تشخیص دهم؟

آسان‌ترین راه تشخیص تقلب از طریق اطلاعات است. هرچه اطلاعات کمتر باشد احتمال کلاهبرداری بالاست. آیا استارتاپ مالکیت قابل شناسایی دارد؟ آیا محصول قابل ارائه دارد؟ آیا برای محصول کد دارد؟ آیا مشاوران خارجی دارد؟ آیا مشاور حقوقی دارد؟ اگر شرکت اظهاراتی مانند «ما توسط یک نهاد خاص حمایت می شویم» دارد اما مشخصاتی ارائه نمی‌کند این یک علامت هشدار است.

  1. ناظران و قانون‌گذاران کجای کارند؟

آن ها به سرعت در حال وروداند. کمیسیون‌های اوراق بهادار و ارزی به تازگی به عرضه‌ی سکه علاقه نشان داده‌اند و چین و کره اخیراً آن را ممنوع کرده‌اند. نظارت بر عرضه می‌تواند اطلاعات استاندارد شده‌ی بیشتری در اختیار قرار دهد تا سرمایه‌گذاران بتوانند تصمیمات بهتری بگیرند.

  1. اگر یک کلاهبرداری نباشد باید بخرم؟

کلاهبرداری نبودن یک عرضه به معنای موفق شدن آن نیست. نرخ موفقیت شرکت‌های جدید بسیار پایین است. ممکن است به یک ایده‌ی سرمایه‌گذاری با یک محصول امیدوارکننده برخورد کنید که یک تیم قانونی و خوب دارند اما شرکت همچنان در یافتن بازار ناموفق باشد. بسیاری از عرضه‌های سکه توسط افرادی انجام می شوند که فقط چند هفته است که کار کردن روی ایده ی خود را آغاز کرده‌اند. برای تحمل کردن زیان خودتان را آماده کنید.


منبع : Wall Street Journal

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *